ΕΤΑΙΡΕΙΑ

ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Μανώλης Μανούσος ήταν εργολάβος οικοδομών, κτίστης και σοβατζής στις Σπέτσες απο το 1859

Το 1867 ο Αργύρης Αδαλής σε μια επίσκεψή του στις Σπέτσες γνωρίζει το Μανώλη Μανούσο, τον παρακολουθεί την ώρα που εργάζεται και θαυμάζει τη δεξιοτεχνία του στο μυστρί .Αργότερα όταν ο Μανώλης Μανούσος του δείχνει τα έργα του στο νησί, ο Αδαλής τον πείθει να έρθει στην Αθήνα για λογαριασμό του.

Ο Αργύρης Αδαλής ήταν αρχιτέκτων και βοηθός των μεγαλύτερων αρχιτεκτόνων εκείνης της εποχής, του Δανού Θεόφιλου Χάνσεν και του Γερμανού Ερνέστου Τσιλλερ που εκείνη την εποχή ανέγειραν τα κτήρια της ακαδημίας Αθηνών και είχαν ανάγκη απο δεξιοτέχνες μαστόρους

Το 1868 ο Μανώλης Μανούσος σε ηλικία 29 ετών έρχεται στην Αθήνα και ο Αδαλής τον προσλαμβάνει κατευθείαν στα κτήρια της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Μανούσος εργάζεται ακαταπαυστα με μεγάλη προσήλωση και γρήγορα ξεχωρίζει και κερδίζει την εμπιστοσύνη και το σεβασμό όλων. Μέσα απο τη δουλεια του καθιερωνεται στο χώρο, Ετσι μετα το πέρας των εργασιών και με τις οδηγίες του Ερνέστου Τσιλλερ το 1881 εργάζεται στο Ίλιου Μέλαθρον

Το 1882 συνεχίζει με τις οδηγίες του Τσιλλέρ στο δημαρχείο της Ερμούπολης στη Σύρο

Το 1884 Εργάζεται στην οικία του Αρχιτέκτονα στην οδό Ακαδημίας 58α

Το 1885 Του ανατίθεται απο τον αρχιτέκτονα Τσιλλερ μια σειρά απο έργα εκτος Αθηνών όπως η Δημοτική αγορά Πύργου και ο σιδηροδρομικός σταθμός και το μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας και ο σιδηροδρομικος σταθμός. Σ αυτη την περίοδο της ζωής του γνωρίζει και τη συζυγό του Μαριάνθη.

Το 1889 επιστρέφει στην Αθήνα που πλέον θα κατοικήσει μόνιμα στην συμβολή των οδών Φορμίονως και Φιλολάου στο Παγκράτι

Το 1890 με τις οδηγίες του Τσιλλερ εργάζεται στα ανάκτορα του Ηρώδου του Αττικου , το σημερινό προεδρικο μέγαρο

Το 1895 πάλι με τις οδηγίες του Τσιλλερ εργάζεται στο Εθνικό θέατρο

Το 1900 βρίσκει το Μανώλη Μανούσο οικογενειάρχη και πατέρα 7 παιδιών 3 αγόρια και 4 κορίτσια. Την ίδια χρονιά με τις οδηγίες του Ερνέστου Τσιλλερ εργάζεται στην πρόσοψη του Αρσακειου μεγάρου

Το 1901 Εργάζεται στο ξενοδοχείο Ακταίον και το 1906 στο ξενοδοχείο Εξελσιο παντα με τις οδηγίες του Τσιλλερ

Το 1911 επιστρέφει στις Σπέτσες οπου και εργάζεται στο ξενοδοχείο Ποσειδώνιο

Το 1915 επιστρέφει στην Αθήνα και με τη βοήθεια των παιδιών του εργάζεται στο ξενοδοχείο Παλλάδιο. Από τους γιους του ο Δημήτρης και ο Φίλιππος εργάζονται σαν μαραγκοί και ο Κώστας σαν βοηθός του

Στα 1922 γνωρίζουν τον αρχιτέκτονα Ανδρέα Κριεζή, απόφοιτο του πανεπιστημίου του Μονάχου και δουλεύουν αποκλειστικά για αυτόν. Ο τριανταπεντάχρονος τότε Κριεζής ήταν ο άνθρωπος που εμπιστεύονταν οι περισσότεροι επιφανείς Αθηναίοι για το χτίσιμο και τη διακόσμηση των προσωπικών τους χώρων. Ο Κριεζής εκτιμά και εμπιστεύεται πολύ την οικογένεια και της αναθέτει το ένα έργο μετά το άλλο.

Ήταν η στιγμή το 1924 ο Δημήτρης και ο Φίλιππος Μανούσος να ανοίξουν το δικό τους μαραγκούδικο στην οδό Φορμίωνος λίγο πιο πάνω από το σπίτι τους. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα.

Το 1929 ο Κριεζής αναλαμβάνει την μετατροπή των ανακτόρων σε Βουλή των Ελλήνων και αναθέτει το ξυλουργικό κομμάτι στην οικογένεια. Η τιμή μεγάλη, το ίδιο και η ευθύνη.

Το 1930 το μαραγκούδικο μετατρέπεται σε ξυλουργικό εργοστάσιο, το 2ο στο νομό Αττικής και στεγάζεται σ ένα μεγάλο τριώροφο κτήριο στη συμβολή των οδών Μενάνδρου και Σοφοκλέους στο κέντρο της Αθήνας και πολύ κοντά στο έργο της Βουλής. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε επισκεφτεί δυο φορές το εργοστάσιο προκειμένου να επιβλέψει προσωπικά την πρόοδο των εργασιών.

Το εργοστάσιο πλέον εδραιώνεται στο χώρο. Πολλοί είναι οι εργολάβοι που φέρνουν τις δουλειές τους για μηχανική επεξεργασία και αρκετοί νέοι αρχιτέκτονες εμπιστεύονται τις δυνατότητες που προσφέρουν οι ξυλουργικές μηχανές.

Τo1933 κατασκευάζοντας το θερινό θέατρο της Μαρίκας Κοτοπούλη στην οδό Χεϋδεν, γνωρίζουν το Δημήτρη Πικιώνη, έναν αρχιτέκτονα φαινόμενο που επηρέασε όσο κάνεις άλλος τη μετέπειτα πορεία τους.

Το έργο της Βουλής παραδίδεται τελικά το 1935, την ίδια χρονιά εγκαινιάζεται και η έκθεση του εργοστασίου στην οδό Σοφοκλέους, απέναντι ακριβώς από το σημερινό χρηματιστήριο. Τα έργα που αναθέτονται πλέον στην οικογένεια είναι πολλά και επώνυμα.

Το 1940 οι Γερμανοί επιτάσσουν το εργοστάσιο.

Το 1942 πεθαίνει Μανώλης Μανούσος σε ηλικία 102 χρονών

Το 1943 ο εγγονός του, Μανώλης Μανούσος του Κωνσταντίνου μπαίνει στη δουλεία σε ηλικία 13 χρονών.

Η πολυκατοικία κάνει δυναμικά την εμφάνιση της στην Αθήνα και ξεφυτρώνει η μία μετά την άλλη. Οι εργολάβοι- μαραγκοί που εξυπηρετεί το εργοστάσιο είναι πλέον πάρα πολλοί και ο όγκος της δουλειάς είναι τεράστιος.

Σ αυτό το διάστημα και μέχρι το 1959 υπολογίζεται ότι το εργοστάσιο υποστήριξε σε όλο το εύρος των ξυλουργικών εργασιών πάνω από 4600 πολυκατοικίες, ανέλαβε τις ανακαινίσεις στο προεδρικό μέγαρο, την πρεσβεία της Αγγλία της Γερμανίας της Γαλίας, την κατασκευή εξ ολοκλήρου του Ευγενιδιου ιδρύματος και του μαιευτηρίου Μητέρα, του Εθνικού θεάτρου του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία, του ξενοδοχείου king George του Αστέρα Βουλιαγμένης καθώς και τις οικίες πολλών επωνύμων της εποχής όπως Αβέρωφ, Βενιζέλος, Δημητριάδης, Καρελλας, Κουντουριώτης, Λάσκος, Λιβανός, Νομικός, Νιάρχος και Ωνάσης

Το 1959 το εργοστάσιο καταστρέφεται ολοκληρωτικά από πυρκαγιά και την ίδια χρονιά μεταφέρεται στην οδό Θηβών στο Αιγάλεω και συνεχίζει να υποστηρίζει τους εργολάβους μαραγκούς.

Η Αθήνα συνεχίζει να αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς και η δουλειά πολλαπλασιάζεται

Το 1965 αγοράζεται έκταση 6 στρεμμάτων στην Κάτω Κηφισιά στα οικόπεδα του συνεταιρισμού των ξυλουργών «ο Τίμιος Σταυρός» και ανεγείρεται εργοστάσιο, παράλληλα κατασκευάζεται στην οδό Τιμίου Σταυρού η οικία της οικογένειας

Το 1972 αγοράζεται έκταση 2 στρεμμάτων και ανεγείρεται νέο εργοστάσιο στην οδό Αγ. Αναργύρων 800 μέτρα από το παλιό εργοστάσιο

Το 1973 Το εργοστάσιο μεταφέρεται από την οδό Θηβών στην οδό Τιμίου Σταυρού και οι αποθήκες στην οδό Αγ. Αναργύρων. Το εργοστάσιο συνεχίζει να εργάζεται με τους ίδιους ρυθμούς μέχρι το 1981 όπου και καταστρέφεται ολοκληρωτικά από πυρκαγιά

Το 1982 το εργοστάσιο ανακατασκευάζεται στον ίδιο χώρο και εκσυγχρονίζεται. Παράλληλα ξεκινούν οι εργασίες κατασκευής της 2ης οικίας της οικογένειας. Το εργοστάσιο συνεχίζει να υποστηρίζει αρκετούς εργολάβους μαραγκούς και παράλληλα αρχίζει να δουλεύει και σε ιδιόκτητα μικρά και μεγάλα έργα (μαιζονέτες)

Το 1987 ο Θεόδωρος Μανούσος μπαίνει στη δουλειά σε ηλικία 18 ετών

Το 1996 Στον χώρο του εργοστασίου δημιουργείται μια έκθεση, ένας χώρος που στεγάζονται όλες οι εφαρμογές του ξύλου. Το εργοστάσιο έχει πλέον στραφεί στην αγορά των ιδιωτών και προσφέρει ποιοτικές λύσεις

Το 2001 αρχίζουν οι εργασίες δημιουργίας ενός πάρκου ξύλου που περιλαμβάνει τις 2 οικίες της οικογένειας

Το 2004 ολοκληρώνονται οι εργασίες του πάρκου ξύλου που αποτελείται από 2 οικίες και περιβάλλον χώρους που στεγάζονται όλες οι εφαρμογές του ξύλου

Το 2007 εγκαινιάζουμε τον εκθεσιακό χώρο του εργοστασίου επί της Λεωφόρου Κηφισίας 338 στο Χαλάνδρι